GÜNEŞİN SÖNDÜRÜLDÜĞÜ YERDE

bugün okyanusları yakacağım yüreğimde
güneşi söndüreceğim sensizliğe
günaydın demeyegörsün diller
zamanı tüketeceğim gözlerimde

varsın kuş sesleriyle uyanmayalım sabaha
varsın ovuşturmayalım aşkla parlayan gözlerimizi
mahmurluğuyla sendelesin yaşayamadıklarımız
içimizdeki ukdeleri dileyelim Tanrıdan
arzu istek temennilerle

kuş sesleri bırakır yerini uğuldayan mermi seslerine
dinginlik mi istemiştin
merak etme
şakağını yalayarak öper eceli anlından
ne sabahın kuşluk vaktini dinler serseri
nede akşamın kızıl kurusunu

sen asılı kalan günleri düşlerken
o giyinmiş kuşanmış öldürmek için

yeter artık
istersen bir de barış türküleri oku
dağlara çıkmadan, avlamadan, avlanmadan
notadan yoksun kurşun sesleri gibi haykır
haykır içindeki umudu
adını barış şarkısı koy
ısıtmaz içini söndürülmüş güneşin sıcaklığı
söndürmez yüreğini alev alev yanan okyanuslar
çünkü henüz uyanmadı yurdumuzda
gaflet uykusundaki aymazlar

sen ağıtlar yaka dur
onlar yine silaha sarılacaklar
onlar yine kanlar akıtacaklar
kana susayanlardır
en çok ta melek görünümündeki şeytanlar
savaş çığırtkanlığı yapanlar
elbette ihanet içinde olanın kanını besleyecek
kin, nefret ve barut kokusu
güneşin söndürüldüğü yerde
olmaz mı aydınlık korkusu
hadi gel biz de bir mum yakalım karanlığa
hadi gel biz umuda kucak açalım
sevgi ısıtsın yüreklerimizi

Hüma Efkan