Ağlarım*
Bir tanem hasretin cana yetince
Cansız hayaline bakar ağlarım Umudum tükenip sabrım bitince Dertleri içime yıkar ağlarım Dağlar tuzak kurmuş karşımda durur Ferhat’sa külüngü göğsüme vurur Canımda bir volkan kaynar kudurur Aşkınla ruhumu yakar ağlarım Günlerim uzadı, haftam yıl oldu Tüm hücrelerime hasretin doldu Kurudu yaprağım, güllerim soldu yaz ayımda gazel döker ağlarım Doyası bir ekmek yiyemiyorum Süslenip al yeşil giyemiyorum Vicdan sızsın desem diyemiyorum I Issız kuytularda çöker ağlarım Engeller döşerken bir bir yoluma Özlerim yokluğun vurur soluma Bakmadın Nuran’ın mahzun halına Ruhumu tenimden söker ağlarım |