Hüzün Mahreçli Çayım
Acı çayın hatırı bütünleşir yadınla.
Ellerinden süzülen ıtır hatıra gülü. Hatıranın uhdesi örtüşür hep adınla. Hayalde efsanedir sanki leyla kakülü. Sanırım bu sebepten hüzün mahreçli çayım. Gül deyince demliğin derunu gül bahçesi. Gamzendeki ışıltı yansır dem dem bardağa. Hayalin rüyaların değişmez kanaviçesi. Takılı kalır gönül attığın ipek ağa. Bu andan sonra hepten hüzün mahreçli çayım. Ay doğarken irkilir bir senin iklimine. Senin emsalsiz edan okunur bakışlarda. Seni işler yürekler hep sevda kilimine. Bahar sana hasrettir çay tütsülü kışlarda. Bilmediğin sebepten hüzün mahreçli çayım. Damak hasret deminde çay bardağımda acı. Bir kuğunun hayali buğusuna karışır. Ve tam da bu mevsimde çaydır başımın tacı. Vuslata ermek için su ateşle yarışır. Bu demden sonra hepten hüzün mahreçli çayım. Ankara,03.07.2014 İ.K |