Çok görmeyin ne olur
aynayı kırdım diye
uğursuzluk giyindim yedi yıl pişmanlıkla
bir adım gitmem geri
gözüm hep ileride
razıyım bedeline kazma kürek elimde
kazıyorum durmadan gönül sanki mezarlık
kaybettiğim aşklarım tecrübeye nazarlık.




Sitemim kendimedir
kolayca inanırım
insanı kuldur diye sever kanarım
bu aptallık değildir Mevlaya hayranlıktır
Yaratmıştır herkesi payeyle çeşit çeşit
kimi gönül sesidir
kimi gönle eziyet
asıl ulvi olanı sevmektir onları her haliyle kabullenerek..




Siz bakmayın halime
ağlarım gece gündüz
gözlerimin güzelliği işte bu yüzdendir
yağmurdan sonra nasıl güzel kokarsa toprak
ben de öyle kokarım misler gibi taze yaprak.




Gülerim düşeni görürsem
düştüğü yerden kalmasını bilene hayranım
hayat bu
kimine kelle paça yedirir
kimi avuçlar geçmişi özünü yitirmeden
sürer yüzüne şükür getirerek
önemli olan hayatı saçmalıklarla bitirmemek. .

Ayvazım DENİZ