Yağmur ve SenGökyüzü yorgun ... Bulutların gözü kan çanağı , Sema ilk yobazın küfrünün ardındaki rahatlığı gibi ... Dün ki öfkesi babama benzer. Kırdığım her vazo yüzünden yediğim tokat Yerin yüzüne çarpan yıldırımlara aksetmiş... Ve bulutlar gittiği her yalnızlıkta Genzimi yakan , Kalplerimizden daha kara bir tren . Mutluluk ise hepsinin ardından doğan Kızıl bir güneş , Tatlı bir tebessüm, Aşık bir sen Ve ben bugünün ardından çamur birikmiş asfalt kırığı.. Küfrü hak eder biçimde aciz Acizden öte sensiz... |