Duraksayış
İşlediğim günahlara ahım ayrı,
Cins-i beşerle yarışa tutulmuşum. En öndeki satıcı değilmiş meğer, Arkalarda bir sıraya koyulmuşum. Bazısı aldı, çoğu iç çekti gitti. / Herkes masalını söyler, ölüm adı. Sahi, en güzel aşkların adı kaldı. Ah insan, senden sıyrılamadım gitti! Ne zorum var da sana yoldaş olmuşum? Güneşten âlâ ziya, yok oldu gitti. / Ben böyle derim de şeytan boş mu durur, Toprağı bırakıp ateşe mi koştun? Hangi tohum tek ekilmiş, nerde duydun? Doğru tamam da ne zaman unutmuşum? Arş üstünden bir nazar, kayboldu gitti. / Kim serpiştirdi bu kadarı, de Allah! Bana neyi biçmek kaldı burda Ya Rab! Bunca yüz varken bendeki neye bakar? Büyüklüğünden midir acep kaybolmak? Her can gibi bende Senden can olmuşum, O kadar çok ki, gözüm kamaştı gitti. / Öyle ya ademoğlu! Bir günahlıksın. Sen de tuhaflardan bir tuhaf varlıksın! Hayat mı senin? Hakk’ın divanındasın, Ben bir kıvılcım, sönmeye yüz tutmuşum, Durdu dolaştı insan, yok oldu gitti. Scatter |