...ADAM...ıssız bir sokakta hüzün yağmuruydu yağan adam başı eğik,gözleri üzgün ve yapalı sırdaşıydı arnavut kaldırımları,ona bakan göz göze anlaşıyordular ağlamalı kaç kez adımlamıştı bu yolu sırtı dik başı mağrur şimdi ürpertili bir boşluk dolu adamda kalmamış gurur taş ağladı adam ağladı adamın elinde ki izmarit ağladı buruşuk göz kenarları nemli ölüm dedi ! ne de çok önemli daha dün değilmiydi top sektirişi hani mahallenin kızlarına serpilişi şimdi.. adımlar aksak ayak yalın dökülmüş saçlarıyla elde bir maymun taze gençlik alayında durumun hatalarına dargın bizim ihtiyar vurgun gizeminde bir halt yediğini sanan izlerinde geri geri döneleyen alın yazışına küfrederken yanan feri kaçmış gözlerinin büzüşmüş teninin hala çalımında gençliğinin... .............................................EMA |