z/amansız bir rüzgarz/amansız bir rüzgardı alev alev yanan saçlarını dağıtan içimdeki kor ateşi küle çeviren verdiğin son bir nefesti yüzüme hapsolan son bir gülümsemendi göğüme saplı hançer ve gözlerinden süzülen son bir damla yaştı girdaplarında boğulduğum çığlıklarımın yankısında zaman durdu kanatlarının gölgesinde sustu şehir sustu gökyüzü ve beyaz ilk defa sana hiç yakışmadı oysa deniz yosunu gözlerindi içimdeki derinlik melez tenindi tenime nakşettiğim kilit üstüne kilit vurduğum dudaklarındı nefesim cennet sandığım gülümsemendi huzur bulduğum ki bu senin suçun değildi yar benim vurgunluğum şimdi yollarına düştüğüm her coğrafya bana ben yaşama dar gelirken önüm arkam kızılca kıyametken sensiz aldığım her nefesi ihanet sayarım ömrüme bekle beni de yar zaman başucumda ağlarken bir elimde kurşun bir elimde hasretimle yokluğunu cehennem saydığım bu yaşamdan tıka basa sensizliğimi üzerime giyerek cennetime sana geliyorum... ilhanaşıcı haziran2014 |