KOLAYSA YAKALA ANI
Sen tayin et rotayı
Usulen, takriben… Tut, yakala Topu topu bir avuç İçine koyduğum ne varsa Ecdadımdan miras bana. Kolaysa inkâr et İstersen niyaz et, Ne değişir ki bu saatten sonra Çoktan rücu ettim aslıma. Hani bir zamanlar Anılar değil miydi ismimizi haykıran Ya o gül kokulu hülyalar; Bir nebze de olsa eski günlerden yadigar. Tadı damağımda kavruk düşlerin Sustum yine, mecalim tükendi Gittim gideceğim yere kadar. Bin sene evvelinde Koruyup kolladığım en derinde, Kolaysa dile gelsin Ne varsa tarihe gömdüğüm. Sakınma sakın benden Aldanma kim varsa dost bildiğin. Tek gerçek benim Eşlik ederken en iyi dileklerim Ta yürekten dilediğim. Hadi gül sen de Hak etmedik mi Beklerken bunca sene Gülmek içten ve olabildiğince yalın. Çok kalın bir roman Zaman zaman İçi kan ağlayan Kolaysa yakala anı Çoktan kaymış olsa da devran. |
Özlem Demirkaya &*.*&