An, yaşatır, anlatırSana bir sözüm yok Tutulan, meftun olan benim Demek ki bu an benim kaderim Ne çaresiz ve ne de tedbirsizdim İçimi titreten sürurla mücehhezdim Yaşamak gerekiyormuş Zira başa gelmeden bilinmiyormuş An ne kadar muazzam, ulu çınarmış Ateşli serinliği asude şekilde yaşatırmış Hani teni okşayan yağmur İçime serinlik zerk eden bir nur Gönül o zaman iştiyak içinde mamur Hal seyran, umut giriftar olur, an budur Ecel ruhu alsa da sürurdur Kalp nazar gâhsa aşk onu korur Korku vehmin olur, haşyet kulu bulur Muhabbet ancak samimiyete duçar olur Bir zaman garip bulurdum Sualler içinde yol almayı ne sanırdım Marifetsiz bilgiyi, edepsiz hali taşırdım Nedensiz halde, suskun melalle yalnızdım Seni tanıdım, yakınlaştım Kalbin, ruhun, edebinle şeref duydum Her bakımdan mesafeni nezaketle korudun Ve fakat farkındalığı kurak halime sen yaşattın Mustafa Cilasun |