Bir kış akşamı yurursun caddelerde
Lapa lapa kar yağar
Icini titretir adeta
Acarsin şarabını
"Şerefine ey sevgili" der
Usul usul düşen kar tanesi hüznüne adeta Raks eyler
Gündüzleri sayamazsin
Geceleride Nitekim
Meçhul...
Zaman geçer bi an
Kendini ilk baharın günün de bulursun
Bir meltem sarar seni
Gül bahcenden gelen gül kokusu sarar bedenini
Alır götürür seni uzaklara
Bur bakarsın bir ney sesinin Nazlı Nazlı kulağına gelişi gibi karşından gelir
Önce bir bakarsın... sonra...
Sonra derin bir iç çeker,
"Ehhh.. Ey be sevgili" der ardına bakarak gidersin..
Gidersin de sadece bedenin gider..
Ruhun ilk günkü gibi ondadır. .
Ruyaya dalar kollarında bulursun. .
"Uyan ey gözlerim, sevgili burda bak!!"
"Uyan ey cehresine hasretinin kor ateşiyle alev saçan gözlerim...!"
Sevgili bir şal kokusunda...