Bir garip destan
Oturursun masa başına
Yazmayı denersin Ama yapamazsın Elin titrer korkarsın Anlatmaya başlarsın Ferhat ile Şirini Leyla ile Mecnunu sonra kendini kaptırırsın Bi bakarsın kendi destanını hem yazmış hemde anlatmışsın Kendini cekemezsin bu destandan Aşıksındır hemde çok Gözün ondan başkasını görmez Yanar yakılır tutusur erirsin Hasret çeker yola düşersin Kavuşacağın anı beklersin Ve günü gelir Yar kollarında olur Iste o an hasret biter destan son bulur.. |