Babam
Bizim evin direği daha doğmadan çökmüş
Viraneler içinde mahsun bir güldüm babam Suçum neyidi bilmem felek boynumu bükmüş Alem baba dedikçe ben bin kez öldüm babam Hep seni zannederdim yabancı gördüğümü Sekiz yaşında idim öğrendim öldüğünü Yıllar geçti üstünden çözmedim kör düğümü Ruhum dara çekildi ben öyle kaldım babam Ezberime almıştım o üç beş kelimeyi Baban dürüs insandı baban aşiret beyi Yıllardır saklıyorum senden kalan gömleği Dokunsalar ağlarım bilsen ne doldum babam Evlenince çıktılar hısım ve akrabalar Kimi miras peşinde kimi sarılıp ağlar Dünya umurumda mı hasretin özü dağlar Çatlayan yüreğimi ikiye böldüm babam Amcan demişti bana korkak heriftir diye Katil olurum diye kaçtı bu Kayseri’ye Anladım taşıdığım şeref senden hediye Namus ve halsiyeti hep şeref bildim babam Nasıl ki güneş vurur kar başlar erimeye Yarım bir elma düşün mahkumdur çürümeye Yada sakat bir insan sendeler yürümeye Sen hiç olmadın işte ben sakat kaldım babam Alem kıymet bilmesin bana kutsal kelime Her derde çare var da çare yokmuş ölüme Kul Garib’im dualar mezardaki gülüme Derim elbette birgün işte ben geldim babam Emine Çerçi |
Yarım bir elma düşün mahkumdur çürümeye
Yada sakat bir insan sendeler yürümeye
Sen hiç olmadın işte ben sakat kaldım babam
Alem kıymet bilmesin bana kutsal kelime
Her derde çare var da çare yokmuş ölüme
Kul Garib’im dualar mezardaki gülüme
Derim elbette birgün işte ben geldim babam
tebrikler çerçi şaire hanım gönlün hoş ,günün aydın olsun....ancak bu duygu seline yürek dayanmaz. dikkat et .çbeni fena hırpaladın haberin olsun. yüreğin dert görmesin . saygılarımla.....