TÜRBÜLANS
Sana baktigimda karanlığı gördüm gözlerinin kıyısında
Sana baktığımda yüzündeki boşlukları görürdüm eskiye dair ne varsa ... delik deşik bir kevgir gibi tutamayan ben akıp gidiyor işte çocukluğumda biriktirdiğim sefil kum taneleri gibi başıboş ve sonuçsuz anne ... sana baktığımda kendi yüzüme yamalar dikerdim sende görükeni saklamak için sana baktığımda şehrin irili ufaklı tüm taşları çarpardı yüzüme kanardı sözcüklerim sana dokunamazdım sana baktığımda ince kemiklerin gövdemde kırılırdı ... şeffaflıkta kaybolurdun tülüne sarılarak üşürdünde üşürdün sen anne gençliğimin süregelimi benim acıma/sızan annem gelişigüzel sakince ölüyorsun dünya yırtılıyor inleyişinden.... |
bu şiirde resmedilende hepsi mevcut..
kutluyorum gönülden