Sahipsiz ŞiirGölgemiz bile birbirine değmezken Yüreğimi yüreğine emanet ettim ben En derininden kokunu içime çekemezken Yokluğunu yaşamaya mahkum oldum ben Sana olan aşkımdandır bunca nazım Kendimi yenemedim sensiz yine yalnızım Gururumdan dökemedim seni kağıda Sen dolu cümleler kalbimde yara Düştüm yine gecenin koynuna Eser savurur beni oradan oraya Göğsümdeki şiirin lekesi yüzüme vurur Kirpiklerim birbirini öper durur ... Kalemim ağlarken yanımdamıydın Yüreğim buruk gözyaşımdan vurdun İçimdeki şiirleri sahipsiz koydun Beni tamda can evimden vurdun Ceylan Sentürk |