Ne yaptım ki sana kırıldın bana
Karadeniz’imin yiğit uşağı
Bu sabah bir ateş kor oldu cana
Sanki uçurumdan düştüm aşağı
Hani bu dostluğu bir şey yıkmazdı
Hani kanlarımız ayrı akmazdı

Sabahın ertesi vurdum rakıya
Aklıma başka bir çare gelmedi
Bir kadehe baktım bir de çakıya
Hiç bir şey bağrımı böyle delmedi
Kim derdi ki dostum dönüp bakmazdı
Hani kanlarımız ayrı akmazdı

Koca güneş sönmüş gün ortasında
Hırçın karadeniz bana küsmüş mü
Yağmurlara dönmüş "rü" arkasında
Bir garip sorsalar acep ölmüş mü
Gök gürlemeseydi şimşek çakmazdı
Hani kanlarımız ayrı akmazdı

Parlayan bir yürek "meal" adında
Ben senin adına kurban olurum
Yolcuyum rakının acı tadında
Kaçsan da kardeşim arar bulurum
Evladın acısı böyle yakmazdı
Hani kanlarımız ayrı akmazdı

Hay hay hay yine hay deli yüreğim
"Bir lokma bir hırka" neye yetmez ki
Vay vay vay yine vay kırık küreğim
Bu sandal batacak böyle gitmez ki
Yılan olsa bu can seni sokmazdı
Hani kanlarımız ayrı akmazdı

Bir düşün bin düşün bak neler yitmiş
Gelirse bir gün bir haber sana
Deseler ki Fikret rahmete gitmiş
Köz olup yüreğe düşmez mi cana
Ciğerim çürüse böyle kokmazdı
Hani kanlarımız ayrı akmazdı

Mehmet Fikret ÜNALAN