YÜREKLER

Avuçlarda kar tanesi yüreklerde sessiz ufuklar
Dalar gideriz yüreğim sukutu serzenişlere

Gözlerde hep bir damla yaş gönüllerde hep uçurumlar yüreğim
Yüreklere yağar yağmurlar durmaksızın akar o yaşlar

Saçlara yağar hep karlar tek tek ağartırlar yüreğim
Tek tek ağartırlar yerini beyazlara bırakırlar

Gecelere doğar yıldızlar yüreğime arkadaş olurlar
Yalnızlığıma yarınsızlığıma dost benliğimde hücrem olurlar

Yüreklerde hep umutlar bir gün olacak sanırlar
Yalnızlıklarımda sessizliğimde arkadaş olurlar

İliklerme kadar işlemiş haykırışlar
Bir gün bitecek sanırlar ama yanılırlar

Gecelerden sonra olmaz sabahlar
Bir türlü güneş ışıkları yüreklere doğmazlar

Gönüllere bir türlü gelmez huzurlar
Huzurlar yüreklere bir türlü doğmazlar

Hep karlar dağlarda olmazlar
Bazen de yüreklere yağarlar

Yağmurlar gökyüzünde hep durmazlar
Onlar da hep yolunu bulur yüreklere akarlar

Rüzgarlar etrafta esip durmazlar
İnsanlar da da esintiler başlarlar

Bir gün meltemler eserler yüreklerde
Bazen de etrafa fırtınalar estirirler

Mevsimler hep doğada oluşmazlar
İnsanlarda mevsimler gibi bir yağar bir eser bir açarlar

Bazen çiçekler açar yüreklerde
Her yer lale bahçesi olur gül ağaçları açarlar

Bazen hazanları da olur hayatın
Her yer gazel olur yüreğim gazellere dönüşür ağaçlar

Yürekler mevsimler gibidir her mevsimi yaşarlar
Yazlar kışlar baharlar yürekler neler yaşarlar
Baharların hazanlara dönüşmesine mani olamazlar

DEMET