Dil Sustu Yürek Acıdı...
Gecenin hüzün saati kapımı çaldı
Dertleri içime atıp kayboldu Demledim yalnızlığı karanlığında Her yudum yüreğimde köz oldu Yaktı bağrımı hesapsız Tutunamadım hayallerime... Gecenin siyahı sardı dört yanımı Kopardı umudumun ipini İçimde büyüdü acılar, derya oldu Hep bir yanım ezik kaldı Güldürmedi ki felek Biraz yüzüm gülse Koşturup çelme taktı... Kadersiz bir bedende yaşadım Hep dipsiz kuyular oldu mekanım Tutmaya çalıştığım her dal kırıldı Daha yeşermeden kurudu elimde Yarım kaldı hep umudumun ışığı Ne o yaktı yeşil ışığını bana Nede ben o ışığı görebildim... Yine gecenin matemi Üzerime doğdu Yine kırgın yine umutsuz Çekildim bir kenara Ağladım içten içe Kimseler duymadı Hıçkırıklar düğümlendi boğazıma Dudağımı ısırdım Umutlarım kanadı Dil sustu yürek acıdı... Nazlı Hüzünyıldızı |
Umutlarım kanadı
Dil sustu yürek acıdı...
harikaydı . . .