Ey yar...

"Tövbeleri bozdurup günahımı da aldın
Söyle şimdi bana yar mutlu musun halinden.."

Ve,çamur atan eller,belki de kalakalmıştır o elleriyle...şimdi mutlu musun sen çamur atan ve günahımı alan o hallerinden...sahi ya,insanların günahını almak nedir?birine acımasızca çamur atanlara,günahımı aldın,masumdum ben,şeklinde bir canhıraş tepkidir bu değil mi.?maalesef ki,sosyal hayatta ve aşk ilişkilerinde gördüğümüz en büyük suç bu...Anlamadan,dinlemeden...irdelemeden...seni seviyorum,yoluna can kurban,diye seslendiğimizin fikrini sorup da açıklamasına fırsat tanımadan,iftira atmak ve peşin hükümle davranmak...hangi aşka,sevdaya,insanlığa sığar bu...ya, iftira atıp günah almayacaksın...ya da seni seviyorum,dediğine inanacaksın...demek,sevmemiş,güvenmemiş ki,günahını alıyor çamur atan ve ölüyor o güzelim sevdalanışlar...

"Benle olanı gömüp başka hayale dalıp
Gördüğün güzellerin kalplerini de çalıp.."

Ve,ihanet içindedir o yar denilen..yaşanmakta olan bir ilişki varken yüreklerde,başka hayallere dalmak ve başka güzellerin kalplerini çalmak...yuh ki yuh derim ben insanlığın bu dibe vurmuş haline...ne yaman bir riya...karaktersizliktir bu...yazıklar olsun be yazıklar...ey yar,yaktığın kuru yaprak değil,yürektir yürek...

"Söylenen yalanlardı seni bende bitiren
Artık anlamı da yok gömüldü bak hatıran
Şimdi başkası yesin kovanında balından.."

ey yar...yalancı...söylediklerinin anlamı kalmadı artık...sana dair tüm hatıralar gömüldü seninle birlikte kara toprağa ve maziye...şimdi özgürsün artık...o kovanım dediğin zehirli kabından...kimliğinden başkalarına ikram edebilirsin artık..her zaman ki gibi ikram et o yalanlarından...

"Gözyaşıdır asılan gamzede ki benlerden
Yalnız utancı kaldı senli olan günlerden
Başı eğik dolaştı yaşadığı dünlerden
Suç yüklendi üstüme recm verildi elinden
Elbet çekersin sende bir zalimin dilinden..."

o bir zamanlar öptüğün gamzelerimdeki benlerde gördüğün gözyaşlarıdır...şimdi utanıyor senli kalan günlere artık...ve,suç yükleyip de recm edildim ellerinden...Allah Adil ve hakemdir..kimsenin gözyaşının vebalini...ağırlığını...acısını...feryatlarını yerde koymaz bilesin...Suç yüklemek,ne yaman bir insanlık onursuzluğudur ki,bu kadar mı basit,bir insanı suçlayıp recmetmek...

şairem,hatıram olsun diyen sitem ve avazlarınızı sarmaladığınız mısralarda asılı kaldık...sosyal bir yarayı...realiteyi...ilişkilerdeki proplemleri...aşkların hazin akibetlerini betimlemeniz ustacaydı...bel ki de çokça tercüman oldu hatıram olsun diyenlere...ve,nedamet dolup taşmış yürekten...arı olsam,kaçarım çiçek açmış dalından,diyen mısra bile yeter o vefasıza...müfteriye...haine..ölüsü ve dirisine yaklaşılmaması gerekene...

tebriklerim,ustaca kurgulayıp,efsunlu bir acı mektup gibi mısralara yüklediğiniz avaz ve sitemlerinizdeki seslenişlerinizdeki çokça de haklı yangınların betimlenmesine,tercüman olmanızaydı o ihanete ve iftiraya uğramış acı çeken yüreklere...saygılarımla...