Ateşin başında yüreyim sevdiğim
Öyle bir gecedirki
yakıp başında beklediyim ateşin koruna bıraktım yüreğimi dalgalanan aleviyle yükseldim bulutlara sonrasında üşüdüm yağmur oldum gök yüzünden aşağıya koynuna düşmek için ateşti öyle yanardı bense onun bana anlatmak istediklerinden uzak gezerdim ama bilmezdi doğruyu yanlışı onun üstünde kavurduğumu bilmez bu gözlerin altındaki esareti o ateş olsa ben su olurdum o Azrail olsa bende kurbanı olurdum eyer sevdiğimin kalbi yalnız benim için atsaydı sonra bir ses olurdum kulağından gönlüne uzanan o yolda yolculuk yapmak için sonra sen ben olup gezmek isterdim düşen kızgın yıldırımların arasında sonra ölüm olurdum kefen diye sana sarıldığımda uyanacaksın güzel bir sabahın kara haberinde ben gitmiş olacağım anlayamadığın deyer taş olup düşecek yüreyine sevdiyim ateş yanar alevleri dalgalanır ben ise korunda olacağım yaklaşanayacağın kadar uzak yüce dağlarda ben ve ateş olacağız ne ateşin sevdası bitecek nede benim davam bitecek keder |