SÜTLÜ EKMEK
Gözlerine her baktığımda
Gözbebeklerinde güneş gülümserken Hüzün alır götürür beni Geçmişin orta yerinde bırakır. Oysa rüyalarım cennette geziniyordu Tıpkı bakışlarına benzeyen Biliyor musun Kırmızı papuçlara sarılıp Sevincin uykusuzluğuna yatamadım Kırmızı papuçlar var mıydı Onu da bilmiyordum ki Ama peşimi bırakmayan umut vardı Gamzendeki yaşam gülüşü gibi Kıpkırmızıydı Bahçemizdeki ağacın narları İri iriydi taneleri Bildiğim tek meyve adı Tatlı mıydı ekşi miydi Yemiş miydim hatırlamıyorum Daha kırmızı olsun diye Tubumbadan su taşıdığım dün gibi aklımda Haa bir de babaannem vardı Bütün günü tezgahın başında geçer İplikten, çaputtan kilim yapar Kazandığını babama verirdi Nur içinde yatsın garibim Hiç unutmam bir sabah beni çağırdı Yaptığı sütlü ekmeği yedik birlikte O sütlü ekmeğin tadını Damağımda hissederim yıllardır Arkadaşlarım var mıydı Evet vardı koskoca sessizliğim Bazen benden sıkılan yalnızlığım Sokakta oynayan çocuklara katılmaz Daha çok onları seyretmeyi severdim Hala da öyleyim Ahh Sündüs küçüğüm işte böyle * Ne zaman gözlerine baksam Çocukluğuma dalar giderim ki İnan hiç özlemiyorum o günleri Sütlü ekmeğin dışında Meryem ASLAN |
Emeğine
Sağlık
Selam Saygı Sevgi Sabır Ve Dua ile...