VURDULAR ŞEREFİAylardan yaz mevsimiydi Bir Haziran gecesiydi Kanlı yol bilmecesiydi Belli, beklediler bizi Eyvah! bildiler Şerefi. ** Çıplak bir kadın gibiydik Saf çocuk gibi temizdik Kör karanlığı bekledik Sezdik tetik tutan eli Eyvah! gördüler Şerefi ** Burnumuzda kan kokusu İçimizde can korkusu Karşımızda kin ordusu Tam isabet şer hedefi Eyvah! vurdular Şerefi ** Tuttu elimden bakarak Son bir şeyler anlatarak Bir mermi gibi kaçarak.. İçirdiler kan şerbeti Eyvah! kaybettik Şerefi. ** Çıkmadan "Gökalp" yoluna Candaşım geldi aklıma Hışımla fırladım yola Pusunun bendim hedefi Eyvah! serdiler Şerefi. ** Yardı mermiler geceyi Piçler kesmiyor ateşi Haramdır dönersem geri Atıldım tekrar ileri Eyvah! yendiler Şerefi. ** Dönüp sırdaşın yanına Omuzladım sırt dalıma Kurşun saldılar ardıma Mermi yaladı elimi Eyvah! yaktılar Şerefi. ** Gitmeyelim Şeref dedim Bak dolunay’a sevmedim Bir türlü dinletemedim Çok severdi kız Elif’i Eyvah! aldılar Şerefi. ** Çıktım "Hızırağa" sırtına Vurdum bir evin camına Rastladım yaşlı bir kadına Dedim "girelim içeri" Eyvah! sildiler Şerefi. ** Bekledim gün ışığını Bezedim kanlı başını Terkedip yaşlı kadını Haberci saldım birini Eyvah! yitirdik Şerefi. ** Akın akın can geldiler Gül’ü bir beze serdiler Tabut içine gerdiler Bir "ekip" götürdü beni Eyvah! bitirdik Şerefi. ** Verdim günlerce malumat Dediler "gerçegi anlat" Görmedim kimler di fakat, Ele vermedim piçleri Eyvah! gömdüler Şerefi ** Seneler geçti aradan Böyle diledi yaradan O kurşunu bize atan Üç kahpe Allah’sız piçten Öc alındı kızgın şişten Gelin ettik kız Elif’i Eyvah! unuttuk Şerefi. ------------- K. Kurultay Not: 12 Eylül 1980 öncesi gerçek bir hikayedir. |