REBEKA
Bu sene bahar erken geldi.
Nisan yağmurları pusuda, Bulutlar ah bir izin verse, Dinecek toprağa olan hasreti, Kavuşacak sevgililer, Toprak, yağmuru iliklerinde hissedecek. Kıskançlığım artacak, iyiden iyiye, Onların vuslatına dalıp gideceğim. Gözlerimi yuma yuma, Yumruğumu sıka sıka, Özlüyorum seni REBEKA… Dağlarda yaralı ceylanlar, Patikalarda köy kızları, Ne çiçek açan erikler, ne de baharın renkleri, Ne derenin şırıltısı, ne kuşların cıvıltısı, Ne de güneşin ışıltısı, hiç biri değil umrumda, Hepsi de anlamsız yokluğunda, Hasretinle yana yana, Yollarına baka baka, İstiyorum seni REBEKA… Tutarsız sohbetler edilir köy kahvesinde, Dar sokaklarda, çember çevirmekte çocuklar, Bu sene erken geldi bahar, Erken açtı tomurcuklar, Güneşe küstüm sensiz, Yıldızlara gücendim, Senin gibi doğmuyor karanlığıma, Bitsin artık ayrılıklar, Saatim vuslata çeyrek var, …ve ben artık yollardayım. İsyan, küfür koka koka, Benliğimden çıka çıka, Seni arıyorum REBEKA… Ben Müslüman Türk çocuğu, sen bir ecnebi, Seni hor görürler buralarda, Yasaklar var, Engeller var aramızda, Varsın olsun takmıyorum artık. Dinlemiyorum büyüklerimi, Durma git diyor kalbimin sesi, İsyankar duygularla, Engelleri aşa aşa, Tabuları yıka yıka, Sana geliyorum REBEKA… Dağların karı erimekte, benimle birlikte, Kar erir suya döner, Bense eridikçe alev oluyorum. Bitirelim artık bu hasret faslını, Deli yüreğim hayaline kandı, İstiyor artık aslını, İnatla, ısrarla, Bir gün mutlaka, Yollarında toza toza, Sokakları yaka yaka, Seni alacağım REBEKA… |