Dünyaya geldik gidiyoruz, bir gün bir saniye gibi geliyor bazen,
İçinde durup dinlediğimizde duyulmuyor sesler ve sonra da ben,
İneyim istiyorum gemiden, yarın çok yakın ama bugünden sonra,
Gelecekler de hep aynı, ha bu gün ha öbür gün, ve sonrası da...

Yaşamak film seyretmek gibi, bazen heyecan vericidir bazen de,
Sıkılmaktan hareketsiz kalırız, dünya halidir bu deriz ve ertesinde,
Dünya değiştirmek de gelir aklımıza, o bilinmezlerde gezinirken,
Zihnimiz yeniden geri alır düşünülenleri, böyleyizdir yaşarken...

Neden bugün buradayım, dün de, hatta yarın da olacağım aynı,
İşte bu sorgulamalardan sonra başlıyor yine bildik can sıkıntıları,
Sessizce karşılamak da var hayatı ama o başka bir tarzın eseri,
Bizde böyle gelmiş böyle gider, ters yüz edilmiştir zaten önceki...


Televizyonda bir film veriliyordu, o da şiddetle sona erdi sanıırm,
Kendimden önce ben böylesi dünyayı kurgulayanları tanırım,
Onlardan soğurken karıştırıyorum, dünya kötüdür sanıyorum,
Oysa bizlerden kaynaklanıyor, iyilik de kötülük de, biliyorum...