BİR KOVA SEN VE BEN
BİR KOVA SEN VE BEN
Gözlerinden akan yaşları, Yavaş, yavaş silmek istedim. Kusura kalma, Mendilim kirli, Saçların, dağılmış Taramak istersen, Al buyur. Birkaç dişi kalmış tarak. Hatırladın mı? Bu kirli mendil, Dişleri kırılmış tarak, Senden bana yadigâr. Çok uzun zaman öncesiydi, Mahallendeki çeşme, Bir kova, sen ve ben. Sen el etmiştin bana, Yanına geldiğimde heyecanla, Sana uzandı, benim el. O zaman dan kalma, Bu mendil ile tarak, Senden bana hediye. Yanımda hep, Ahmet Bağçe 28.05.2014 |