örtü
yolda kaldım durmam dediğim yolda
tükendi nefesim gayretim benim ne bir iz ne de ses yalnızca bir can kendimi bilmeze hayretim benim gördüm seni toprak doğuran ebe duydum seni derya dikenli zakkum sardığım bir dünya küçücük bebe bir avuç bebeğe milyarlar mahkum kokusu topraktan rüzgârı sudan yaktılar ateşsiz nefessiz mumu ipliksiz iğnesiz renksiz dokudan graniti geçti kuyruk sokumu vuruyor beynimi kemik duvara yıldızdan akvaryum maymun mağara içimde gördüğüm koca ambara zıp zıplar sanıyor abra kadabra bir büyücü gibi evrim cerrahı bir cadı kargası oyuncak fosil say ki ağzı açık kafa timsahı say ki dişi kanlı dinozor nesil yutkunur diyemem parçala beni ruhumu tut ayır saçtan kirpikten gücün varsa yeşert kendinde seni sula yangınları yeşil ibrikten bas mührünü sefil aciz düşünce kendini kanıtla yokluğu yok et var et olmayanı yokluk pişince düşün dur düştüğün sayısız zillet kalk ayağa bebek güzel ve çirkin kalk ayağa bebek iyi ve kötü bir girdap misali melek ins ve cin bir dünya yollara serdiğin örtü örtüde bir sen var sende amentü |