oyun vakti
bir dramın parçalarını topluyor
çocuk tırnaklarını karartmış isli bakışlar.. -daha oyuna çok var,diyor pencereden bir ses- rengi çekilmiş tenlerde karası kalmış ’’yüz yıllık yalnızlığın’’ çarpsan bine de denklenir acı on bine de.. -ben mi emzirdim,diyor yüzünü toprağa dönen kadın ben mi emzirdim bunca ölümü bunca acıyı bunca duyarsızlığı bunca aymazlığı bunca körlüğü ben mi emzirdim..- vaktidir ,diyor çocuk oyunun vakti oy/un vakti karası fışkırsın topraktan insanlığın.. bir dramın parçalarını topluyor çocuk tırnaklarını karartmış isli bakışlar.. 24/05/2014 ödemiş |