kök
Şakaklarımın cüretkar tedirginliği
ulu orta hissettiğim korkuya kılıf geçirip. aklımı ikiye ayırdı. Aklımı İkiye ayırıp, bir beden küçülen başka bir beden gibi iç içe geçip dışa vurdum kendimi.... toprağa yeni düşen bir embriyo ya da zararsız koltuk altı tüyleri gibi günlerce nemli havayı soluyup, karanlığın içinde kök verdim karanlığın kökleri benim, gerisi senin, ve uzman bir boşlukta sallanırken, tanrının boynuna doladığın zarif ellerinin...di. ve ben günlerdir Uzman bir boşlukta delice sallanırken, tanrının boynuna dolanmış zarif ellerden ikiyüzlü bir merhamet içiyorum.... midem bulanıyor |
yalnızlık bitse de bu sevda yüreğinizde sonsuza kadar
sönmeyecek bir ateş gibi yanacak ve kalacak
gözüküyor. kutluyorum Üstat.
paylaşımınız için teşekkürler.