Salma Katı Kış'a Beni !Bir vefâsız çıktı kulun, sırlarımı fâş eyledi, Toprak görmemiş sırtımı, tek hamlede tuş eyledi, Dilim dilim dildi kalbi, vurdu bağrım baş eyledi İflâh olmaz bir dert ile, koydu ya baş başa beni! Düşmânlara el eyledi, mahremimi yol eyledi, Kav’ı tutuşturdu zâlim, yaktı nâr’a kül eyledi, Âr-u namus gözetmedi, perdelerim tül eyledi, Süründürdü yetmedi de, vursun taştan taşa beni! Şimdi mecnûn bir seyyâhım, öz’ü tutuşturur âh’ım, Belli olmaz nerden alır, nere salar beni râh’ım, Mededim yok kullarından, medet yalnız Senden Şahım; Gezindirme masivâ ‘da, gâyesizce boşa beni! OZAN İLO’m çile, gâmı, tanımıyor yeni ömrüm, Gülmek nedir, mutluluk ne, bilemedi yâni ömrüm, Bahar bilmez hazan ile, sona geldi fâni ömrüm; Dayanacak takâtim yok, salma katı kış’a beni!.. |
Şimdi mecnûn bir seyyâhım, öz’ü tutuşturur âh’ım,
Belli olmaz nerden alır, nere salar beni râh’ım,
Mededim yok kullarından, medet yalnız Senden Şahım;
Gezindirme masivâ ‘da, gâyesizce boşa beni!
BAKINCA (TuTKu)
Atmalıyım kahkaha, her olan bitene inat,
Gülmeyim feleğin cilvesine, asmadan surat,
Her dertliden derdim ki, olsa da en az iki kat,
Bugün varsam, kim bile, bir an sonra belki de yok,
Varsın gülmesin felek, ne şans, bir sevenimmiş yok.
Gelmişim ya dünyaya hür, olmalıyım şen şakrak,
Ve üzülmeliyim, her ömrün sonu deyip muğlak,
Sevmeliyim bel ki hanı, ya halıma bakarak,
Düşünmeliyim yarını, son deyip kara toprak,
Ben değil fani, en sonda kefene sarılarak
Ben değil ölümlü, han üç beş gün, gelmişsem uğrak,
Aynanın önünde halsem ahu, bir günsem bunak,
Hem değil, bendimde kalmaz aynı, el yüz ne tırnak,
Atmalıyım kahkaha, her olan bitene inat,
Yumulan kirpik gibi ömür, ömürden her saat.
Aşk, sevgili, hayal, son değil hoş, her hale uğrak,
Her iyinin karşında kötü, her şey çift mutlak,
Gelmiştim hani dün, sorma, ağzımı açmaz bıçak,
Beyhude şu hale bak, belim bükük, gözüm ıslak,
Atmalıyım kahkaha, halim ise acınacak.
Ölümü düşündü mü can, desen ki çıldıracak,
Hani bir gidense, ebediyen hiç olmayacak,
Halin bir istifini, kaç milyonda bir bulacak,
Gidenler gördüm ani, öteye açmışta kucak,
Ne birinden bir haber var, ne öteden bir kaçak.
Yazan : Yavuz KORKMAZ
Tarih : 18 / 05 / 2002