Viyolonsel
Çığlık sesleri var beynimin içinde,
Kulaklarımın dibinde saplanmış bir viyolonsel. Orkestra şefi söyle sen ne yaptın öyle, Başım ağrıyor,konuş bana sadece şiirsel. Hastayım galiba,belki de sıkıntım ruhsal, Sevdiğim anlatsana bana senli bir masal, Gidip uznsak mı sıcak bu akşam kumsal, Baksana nasıl bakıyor bize, Gökyüzünde ay bile bu günlerde duygusal. Ayklarımız çıplak, Koşsak, Yağmur yağsa ıslansak, Bizim sesimizle inlese, Köhnelmiş cadde ve sokak. Aynı gülün dikenine dokunsak, Ele ele beraberce kanasak. Nefesimiz aynı pencerede buharlansa, Tam ortasına büyükçe kalp yapsak. Bir güvercin camın önünde ki taşa konsa, Öylesine işte boş boş konuşsak. Küçük bir duvar vardı hayıtımın önünde engel, Hep büyüttüm,büyüttüm onu kocaman oldu. Ya erken gelirse dedim,beklemiğim anda,ecel, Kesin biliyorum,yaşamımda ki saat dururdu. Sözlerimde tekrar sana dönüyorum, Şafak hergün kısalıyor, Ömrüme bir çizik daha atıyorum, Hergün,her saat,her saniye,her an, Sensiz olmak istemiyorum. Vagif Seyyah Hüseynov |