BÜTÜN SAATLER SUSKUN..
Belli belirsiz bir ışık demeti sızıyorken odaya
Gecenin hüküm süren silueti bambaşka Yarım kalmış sözlerin makamı konuk olurken dolunaya Gölgeler çepeçevre asılırken kirpiklerden edayla Hiç sordun mu kendine acep bu sukunet neden neden ? Anlar ki saatlerden dem alırken İçime doğdu sadece Biliyordum cevabı ! Ya sen...? Vakitler su misaliydi oysa Bir yanda büyüsüne kapıldığımız dünya Bir yanda varyantların arasında köşe kapmaca Leb demeden leblebiyi anlayan iki kulak arasında Yaşamın rüzgarlarıyla savrulmuş sayfalarda Gerçeği.. Gül dalında güzeldi.. Sen Ben Bütün mesele Tekilleşirken kayıp gider ötelerden İnsanlık sınıfta kalırken Az önce burdan geçen yolcuları gördün mü ? Ya geride kalanlar..? Bu geceyi dudaklarımdan dökülen sözcüklere sığdıramadım Ah deli Marmara Unutulmuş ne varsa... Bütün saatler suskun Terk edilmiş hatıra.. HAZAN |