Güneş Denize
raks ediyordu
göçmen kuşun kanadında sonbahar yeleleri alevden dudağında buruk tebessüm gidipte dönememek esirdi şafağa gün esaret her yeni doğuş tarih sayfasında izi kalan bir takvim yaprağı daha düştü gözlere salınıyordu gerdanında asma bahçesi kara benler şarap damıtıyordu yüzünde bahar Meriç’e saçtım umutlarımı ayçiçeğinin göbeğinde toprağa düştü sevda çisi çisi yağmurlarla bereket saç tellerinde izin istemez aşk çalar kapıyı aniden boğulup kelimeler mimiklere düşer yalın kılıç gözler olur nokta yeniden doğuştur istenç güneş toplayan gözlerde kar çiçeğinde açan beyaz mutluluktur baharla gülen erteleme zamanı mevsim dönüyor arala perdeyi bak gölge düşüyor güneşe güneş denize Akpınar edebiyat dergisi 76.cı sayı... Cemal Karsavran |
Saygılarımla