KÖMÜR GÖZLÜ ÖMÜR
Elleri, yüzleri, üstü başı kömür
Karanlık bir dehlizde tükendi bir ömür Annesinin kucağında her şeyden bihaber Kaderinmiş öksüzlük, kömür gözlü Ömür! Yüz karası değil, kömür karası Bin metredir bu çukurun kurtuluşa arası Bir lokma için her şey, batsın parası! Cehennemde bir ışık, cennet yüzlü Ömür! Doyamamış evladının, kar beyazı yüzüne, Bakamamış çok zaman, masmavi gök yüzüne Mümkün mü bir daha çıkmak gün yüzüne Bitti çile dolu hayat, hüzün yüklü ömür Kaderinmiş öksüzlük, kömür gözlü Ömür! RUHLARINIZ ŞAD OLSUN MADEN ŞEHİTLERİMİZ! |