2
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1500
Okunma
Kara geceden geldi, koptu kıyamet
Yazılmış bir kaderin dizgisi kaldı,
Acı veren bir ayrılık, bitti nihayet,
Yaşanmış bir kederin çizgisi kaldı.
Karanlık, derin bir sessizliğe büründü,
Kulağında sevdiğinin çağrısı kaldı.
Uzaktan heybetli bir atlı göründü,
Ruhunda pişmanlığın ağrısı kaldı.
Karanlığın içinden yükseldi ağıtlar,
Söylenmemiş her sözün acısı kaldı.
Savruldu masadan karalanmış kağıtlar,
Yazılmamış şiirlerin sancısı kaldı...
Cevap Yaz