SOLAN YAPRAK .........çırpına çırpına el peşrevi çekmeden estetiksiz tenimi soyuyorum ömrümün batan gurubunda öksürür gibi konuşsam da bir yaprak soluyor bu şehirde aşk ile yanlışlık arasında bakış kapsüllerim yelpaze gibi kapanıyor sırt çantamda ki flu resimlerde tükendi it dalaşmalarım aldanışların tortusunda nasıl gülümsesem suskun çıkıyor resimlerim közün sönmüş aydınlığında patlamayı unutmuş yarını bilinmeyen korkularımda insanlar fark etmese de yorgun dudağım başkaldırıyor zamanın sırtındaki kambur da uzaktan gözüken lambalar gibi titrek bir çocuğun merhametinde kendimi arasam da günlerim yeniliksiz düşüyor solsa da bu şehirde bir yaprak * SERDAR SAN İZMİR , PAZARTESİ - 19.MAYIS.2014 * |