DOLMAYAN BOŞLUK
Durup dururken,
Bir an dünya tersine döner, Taş taş üstünde kalmaz ya, Gö kubbe yıkılır altında kaldığınıza inanırsınız ya, Herşeyin üstünüze üstünüze geldiğini sanırsınız ya.. İşte o an olan şey; Gerçeği yüzümüze bir tokat gibi çarpsada, Acısı bir ok gibi yüreğimize batsada, Bir el boğazımızı nefes alamayacak kadar boğup sıksada. Bilinki, Tek bir kişinin yokluğudur, Ona olan özleminizin içinizi yakmasıdır, Aranızdaki mesafelerin git gide uzayıp artmasıdır, Ve asıl tuhaf olan bunca acıyı yaşatanın, Onun yerini hiç ama hiç birşeyin dolduramamasıdır.... Ve; Milyon nüfuslu bir şehirde de yaşasanız, Gözünüzün alabildiği bütün kalabalıkların, Bir anda gözünüzde bir "HİÇ" olmasıdır.... 05 Mayıs 2014 21.00 İstanbul |
Onun yerini hiç ama hiç birşeyin dolduramamasıdır....
Ve;
Milyon nüfuslu bir şehirde de yaşasanız,
Gözünüzün alabildiği bütün kalabalıkların,
Bir anda gözünüzde bir "HİÇ" olmasıdır...."
Tebrik ederim dost şair. Gayet etkileyiciydi.