SOMA İÇİNAh madencim ahh, Düşünme beyaz sedyeyi,hadi yat ! Kirlensin bütün beyazlar Senin kararmış bedeninden utansın ! Bir kere de sen uzat kara çizmeli ayaklarını, Biz hizmet edelim sana,adam yerine koyarak... O cehennem dehlizinden çıkmışsın "Çizmemi çıkarsam,sedye kirlenmese" diyorsun, Böyle yapma içimizi eziyorsun... Ah madencim ahh, Birileri seni bir sedye kadar kollamadı Sen ne söylüyorsun ! Kara bahtlı ülkemin, Kara yüzlü,ak yürekli yiğitleri, Bu kara bahtı birlikte yenebiliriz Bilmiyorsun ! .................... .......... ..... Ey kömür söyle bize Sen mi daha karasın,daha katısın Bazı yürekler mi yoksa ? Sen cayır cayır yanabilirsin O yürekler yanmak nedir bilmez oysa. Parçalanabilirsin pare pare, Onlar hiç parelenmezler... Mutlusundur bazen, Bakarsın kömür kardeşlerin yanmakta, Öyle serin serin duramazsın. Seni de tutuşturur ateşleri, Birlikte yanarsın. O dediğim yürekler var ya, Başka yürekler yanarken hiç tutuşmazlar. Öyle taşlaşmış,donmuşturlar. Şimdi söyle bize ey kömür ! O yürekler mi daha sert,sen mi ? "Kara" deniyorsa senin rengine Onların rengi ne ? |