"Artık öpmeyecek adımlarımız "Papatyalı" sokağı,
Hoşçakal, kaldırımda saçlarımı çekiştiren çam dalı !
Hoşçakal yan bahçeden el sallayan portakal !
Hoşçakal anıların delip geçen rüzgârı ! "

Benim İstanbul'la anım yok, ne kadar kaldığınızı da bilmiyorum ama;
Bu ne anlatış böyle insanın ayakbastığı sokağı, saçının teline dokunan dalı; bu ne anış, bu ne vefa
geçmişteki anları!
Birkaç kişi yapabilirse bunu, biri de mutlaka Güzel Kalpli Şairemiz...

İşte bundan daha güzel veda şiiri olurmu! Bu şiir beni çok etkiliyor, veda ettiğim şehirlere götürüyor...

Kan alır verir gibi içtiğimiz çayları,
Her dem hatırlayarak,
Ben sizsiz ne yaparım ?

Ben tüm dostlarımla çay sohbetlerini, bir kan alıp verme gibi hissederim. O sohbetlerde dertleşmek,
paylaşmak, birbirinin derdine deva olmak, sevinçlerde coşkuyu birlikte yaşamak vardır. Ve bazen bir
insanın bir yaralanma, kan kaybetme anında nasıl kana ihtiyacı varsa, bu sohbetlerde de o paylaşımlar
kan gibi gerekir insana.
Tüm dostlarıma sonsuz sevgilerimle...

Hoşçakal, kaldırımda saçlarımı çekiştiren çam dalı !

bu mısra şiirde en çok dikkatimi çeken mısraydı.
çok beğendim, kutlarım

Harika bir şiir.Demek ki bazen ayrılıkta işe yarıyor.Sevgilerimle..

bir yeri bırakıp gitmek ,birini terketdip gitmek ne zor. peki geride kalan mı olmak gidenmi olmak hangisi daha zor.sanırım her ikiside .dilerim birdaha ayrılıklıklar yaşamaman adına sevgili mübiş.gerçi böyle derin duygular böylesi doyulası şiirler çıkarsa bile ayrılıklar yaşamamanı dilerim sevgiler.

İstanbul sevgisini hüzün deminde, demli bir çay kıvamında işlemişsiniz şiirde .Kutlarım sizi şair.İsatnbul'a veda etmek kolay değil. Bunu çok güzel hissetiriyor şiiriniz. Sevgi ve saygılar.

Güzel İstanbul'dan ayrılış duygularını kara inciler gibi dizmişsin Müberra Kardeşim.Severek okudum,her türlü ayrılığın bir hüzün kaynağı olduğunu bilirim.Yıllar önce yazdığım bir şiirdi aşağıda eklediğim.Gideceğin yerde mutluluklar dilerim

İSTANBUL

Herkeslerin hayalinde yaşarsın
Taş, toprağın altın derler İstanbul,
Ezelden gelmişsin, çağlar aşarsın
Taş, toprağın altın olsun İstanbul.

Boğazında iki inci gerdanlık,
Emirgan’da has semaver çaydanlık,
Minareler kem gözlere nazarlık
Taş, toprağın altın olsun İstanbul.

Ayasofya gülhane’de taçlanır,
Hisarlarda Türklüğümüz şahlanır,
Hasretine gönül nasıl katlanır?
Taş, toprağın altın olsun İstanbul.

Bağrına basmışsın Eyup Sultanı
Bunca evliyayı, nice yatanı
Garibanlar yurdu, patron vatanı
Taş, toprağın altın olsun İstanbul.

önce resim ..bittim ve karış karış bilitrim oraları..
ve canım ..şiirin bir garip eyledi şu an beni ..
etkilediya okurken ..istanbulu terk edeli dile kolay 21 yıl ..ama bir yanım orda.. kare kare yaşarım kendimce gizemli şehrin büyüsünü .

apsuva tarafından 11/24/2007 7:28:07 PM zamanında düzenlenmiştir.

Yüreğinizin güzelliği ile İstanbul'un güzelliği bir araya gelmiş. Yüreğinize sağlık. Selam, saygı ve sevgilerimi sunuyorum.

CAN DOSTUM...
PAYLAŞTIĞIMIZ GÜZELLİKLERİ , SENİN DEYİMİNLE ALTIN TOZUNUN YAĞDIĞI VE BİZİ SARDIĞI GÜNLERİ YENİDEN YAŞADIM DİZELERİNDE...İSTANBUL VE BEN SENİ ÇOK ÖZLEDİK İNAN...
PAPATYALI SOKAĞIN VE PORTAKAL AĞACININ SANA SELAMLARI VAR..GELECEĞİN GÜNÜ BEKLİYORLAR ÖZLEMLE , BENİM GİBİ....SEVGİM VE DOSTLUĞUMLA KAL...SENİ O GÜZEL YÜREĞİNDEN ÖPÜYORUM...

işaretimizle yetinmeyene ifademiz fayda vermez....kısa ve öz bir anlatım....gönlünüze sağlık....

Sihirdir, şüphesiz, bütün bu şeyler;
Bakışın zihnimi perişan eyler,
Bana aşk elinden efsâne söyler,
Aşka inanmayan yalan gözlerin

İstanbul koca metropol onca kalabalıkta bile canlar hep yakın olmuş görünen o.Dostlarınız sizi unutmayacaktır sanırım.Kısa ama güzel bir şiirdi.
saygılarımla

Çok doğal...Sade,samimi çok güzel bir şiir okudum....Kutlarım...Selam ve Sevgimle...

Sevgili Afet Kırat çok haklı. Şiiri eklemeden önce mesajlaşmıştık gece... "Öğretmenim" isimli bir
şiirim vardı. Onu ekleyeceğimi söyledim kendisine. Canım dostum da bana konuya çok yakışan bir
resim yolladı üstelik... Şiiri yazdım... Sonra hece ile yazdığım bu eski şiirimin çok fazla teknik
hatalarla dolu olduğun görüp, değerli öğretmenlerimize ve siz değerli dostlara onu sunmayı yanlış
buldum o an... Durum budur efendim... Demekk ki bu site şimdiden bana şiirlerimi tekrar gözden
geçirmem gerektiğini hissettirerek, çok yararlı olmaya başladı bile...
Sevgili Afet'ciğim, gerçekten de komşu bahçede hiç gelişmeyen ama iyi kötü meyve veren bir
portakal ağacı ve çamlar vardı. Yani kurgu değil, hepsi gerçekti...

Bu vesileyle tüm öğretmenlerimizin gününü saygılarımla kutluyorum efendim.

Ah be mübişim okurken şiirini benim (11 ağustos 1999 yılında istanbul'dan ayrılışım ve) ordaki anılarım canlandı ve 'Artık öpmeyecek adımlarım Moda sokaklarını' diye kendime uyarlayıp okudum. Afet sultanım benim orda yaşadığım evin arka bahçesinde de vardı portakal ve limon ağaçları. Bakımsızdı ama çiçek açar ve cılız meyveleri hemen yerlere düşerdi. Ama mübişimin sokağını bilemem)))
İyi ki geldik be ordan can. Yoksa afet sultanımızla yollarımız nasıl kesişecekti? Yüreğine sağlık, eski buruk anılarımı canlandırdığın için. Sevgilerimle canım benim.

Hoşçakal, kaldırımda saçlarımı çekiştiren çam dalı !
***

Yüreğinize sağlık.

Duygulandırdınız beni...
"Hoşçakal, kaldırımda saçlarımı çekiştiren çam dalı !"
çok ama çok güzel bir şiirdi.
Saygılarımla,

"24 Kasım Öğretmenler Günü" Kutlu Olsun


"Öğretmenler Günü" nüz kutlu ve mutlu olsun öğretmenim
Annem ile rahmetli babamdı olmuştu benim ilk öğretmenim
Tüm anne babalarla başladım;kutlu olsun tüm öğretmenler
Her öğretmen resmen bir istikbaldir kutsaldır öğretmenler

Halk bezgin ve perişan dış borç kemiriyor acımasın faizler
Mafya cirit atıyor,maskesi olmuş din iman acımasız naziler
Ülkenin karanlığını öğretmen eğitimiyle silinebilir bu faizler
Her öğretmen resmen bir gelecektir kutsaldır öğretmenler

"24 Kasım Öğretmenler Günü"nde eli öpülsün öğretmenlerin
Adam oldum diye utanma asil çocuğuyuz asil öğretmenlerin
Her adam daima bebektir bütün annelere bebektir sonsuza
Öğretmen maddi manevi gelecek esirgeme sayalım sonsuza

Her politikacının var bir kutsal annesiy ile kutsal öğretmeni
Geleceğimize yatırım yapalım rahat ettire sevgili öğretmeni
Maddi sıkıntıda bırakma tüm istikbalimizi yıkma ey devletim
Gelecek aydınlık günler aşkına aydınlat tek yürekli devletim

Sağlık,eğitim ve adalet yöneticisine önem verelim geleceğe
Yalansız bir gelecek için verelim elele yüyelim hep birlikten
Annelerin ayaklarına serilmiş cennet bir öğretmen her anne
Başöğretmen Atatürk demek aydınlatan aydın her öğretmen

Yaşım kaç olursa olsun daim kalbim sevgilerin ile dolsun anam
İkinci ana ile baba yeri doldurulamaz insanca insan öğretmen
Öğremene saygı sevgi günü bu gün öğretmeni kutlayın bugün
Şükran duyalım her aydınlatan aydın insandan armağan bugün

Kim istemez iyi yetişsin kutsal varlığı her çocuk bir gelecektir
Para pula muhtaç etme rahat etsin ve bizleri hazırlasın yarına
Yaşasın Başöğretmen Atatürk kutsal öğretmen her öğretmenim
Herşeyi sizlere borçluyuz;siz bir anne bir baba bir öğretmenim

Selim Temiz;07/12/1960 Mersin(Kazanlı) doğumluyum;Anadolu Üniversitesi İşletme Fakültesi (Lisans) mezunuyum;Mersin Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi şef memur kadrosunda görev yapmaktayım;Bu şiirimi,önce ilk öğretmenlerim olan kendi anne ve babama sonra tüm anne ve babalar ile tüm öğretmenlerimize candan yürekten armağan ederim;Ayrıca, Mersin Üniversitesinde çalışan tüm akademik ve idari personelin "24 Kasım Öğretmenler Günü" kutlu olsun; saygılarımla...

Hepimiz bu şehirden değil..
bu dünyadan gitmeye geldik..
Gidişimiz güzel ve hayırlı olur inşallah..
kutlarım..

İstanbul...
Gİdilesi şehir....
yüreğinize..kaleminize sağlık...
Tebrik ve selam ile...
Şiirle kalın...

Üstat varlıkları çok nefis kişiselleştirmişsiniz.Bu da şiire ayrı bir güzellik ve ahenk vermiş.Şiirin usta bir elden çıktığı her haliyle fark ediliyor.Yüreğinize ve kaleminize sağlık.sevgi ve saygılarımla.İbrahim Karaçay

benimde yazmıs oldugum istanbul çilesi aklıma geldi sevilecek ve sevilmeyecek yanlarıyla bir bilmecedir istanbul..... elinize ve yüreginize saglık..

Istanbul`a özlemi Istanbul`dan büyük olan birisine,
o şehirden gitmeyi hatirlatmak kadar büyük işkence olur mu :(

cok hüzünlü ama şiir..

sağ gösterip sol vurmak da buna denilir işte. bana başka şiir adı söylüyorsun tam kendimi ona alıştırmışken karşımda İstanbul yükseliyor:))

şaka bir yana sen ayrılırken İstanbuldan ve dostlarından üzülmüşsün ama ben geldiğine sevinenledenim. diğer dostlarımız gibi. bu şiir de güzel diğerleri kadar da daha önce sormak aklıma gelmemişher nedense. İstanbulda portakal ağacı var mıydı, yoksa hoşçakala uysun diye mi seçildi?
başarılar dilerim arkadaşım. sevgiler.

Gidiciyiz bu şehirden,
Belki birkaç kâlbi burkarak...
tebrik ederim...

Gidiciyiz bu şehirden !
Anılar, bir sarman kedi gibi,
Yumuşacık dolansa da ayaklarımıza,
Toplayıp ne var ne yoksa,
Bir hüzünlü iz bırakarak,
Gidiciyiz bu şehirden,
Belki birkaç kâlbi burkarak...
Artık öpmeyecek adımlarımız "Papatyalı" sokağı,
Hoşçakal, kaldırımda saçlarımı çekiştiren çam dalı !
Hoşçakal yan bahçeden el sallayan portakal !
Hoşçakal anıların delip geçen rüzgârı !
Gidiciyiz bu şehirden,
Boğazımda bir kördüğüm olsanız da dostlarım,
Kan alır verir gibi içtiğimiz çayları,
Her dem hatırlayarak ben sizsiz ne yaparım ?

Veda işlemiş kalem yüreği burkularak harikaydı kutlarım.

Tam beşsenedir gitme kararı alıyor kıyıp gidemiyoruz yarimden İstanbulumda sizi çok iyi anladım ve duygularınızı içimde hissetim.
Sevgilerimle..

bu şiiri okuyunca bende dedim içimden ben ankarayı bırakıp nereye giderim...şiirlerinizi okuyorum beni yazıyor gibi sanıyorum iyiki okumuşum sizi diyorum sonra...yürekten kutlarım mısralarınızı ustam diyeceğim ben... saygımla..+55555...

Hüzünlü bir veda istanbula
Dostlardan ayrılmak zordur
bunu iyi bilirim. Bazen şartların
ve koşulların trenine biner bedenlerimiz
her ne kadar geride kalsa da sevdiklerimiz
onlarla beraberdir hislerimiz. Bazen çay bazen
kahve tadında...

Tebrikler, güzel bir şiir
tam puan benden

saygılarımla...

Gidiciyiz bu şehirden !
Anılar, bir sarman kedi gibi,
Yumuşacık dolansa da ayaklarımıza,
Toplayıp ne var ne yoksa,
Bir hüzünlü iz bırakarak,
Gidiciyiz bu şehirden,
Belki birkaç kâlbi burkarak...
Artık öpmeyecek adımlarımız "Papatyalı" sokağı,
Hoşçakal, kaldırımda saçlarımı çekiştiren çam dalı !
Hoşçakal yan bahçeden el sallayan portakal !
Hoşçakal anıların delip geçen rüzgârı !
Gidiciyiz bu şehirden,
Boğazımda bir kördüğüm olsanız da dostlarım,
Kan alır verir gibi içtiğimiz çayları,
Her dem hatırlayarak ben sizsiz ne yaparım

Ne güzel yazıyorsun be değerli edebiyat dostu
ne iyi ettin de geldin bu siteye de
ağzımızın tadıyla şiirler okuyoruz

Sevgi saygı ve hürmetle