Geride bıraktılar gözü yaşlı, gönlü yaslı nicesini..
Işçiydi onlar, helalinden yaşamaktı istekleri,
Çalmadılar, harama bulaşmamak için
Kömüre boyandılar, helal lokmaydı dertleri..
Bile, bile gittiler her gün ölüme,
" Gitmeyipte, ne edelim " ? dediler soranlara..

Harç, borç batmışız zaten, yerin yedi kat dibine..
Evde çoluk, çocuk kazandığımız üç kuruşu bekler.
Kimimiz emekliyiz de, yine de oturamayız evimizde.
Aldığımız maaş neye yeter..

Yaşamak pahalı arkadaş,
Hele birde; helalinden yaşamaksa derdin..
Olsun be, ölümde bizim için..
Korkulur mu, hiç ölümden ?
Harama buşlamadık ki biz.
Katık ettik ekmeğimize, her gün zehiri..
Yaşamadık ki zaten biz hiç, kendimiz için..

Adam diker gökdeleni..
Gömer toprağa beni..
Ortalık karışır, suçlar herkes birbirini..
Ben ölmüşüm arkadaş, bu neyin nesi !..
Varın gidin, yetişin şimdi yetişebilirseniz,
Sarabilirseniz, sarın yarimin acısını..
Dindirebilirseniz, dindirin evladımın yürek yangınını,
Silebilirseniz, silin anamın, babamın gözünün yaşını..
Hadi getirebiliyorsanız beni, getirin gittiğim yerden..

Can gitmiş, canan gitmiş..
Ateş düştüğü yeri yakıp, kül etmiş..
Eksik kalmış hayat hikayem..
Sevdiklerime son kez sarılamadan,
Helalleşemden, daha diyeceklerimi diyemeden..
Her şey bir anda olup bitmiş..

Can gitmiş..
Canan gitmiş...
Ateş düştüğü yeri yakıp, kül etmiş..
Sönmüş ocağımın ateşi..
Bir değil, iki değil..
yüzlercemiz, yüzlercemiz..
Ardında bırakmış,
Bir dahası asla olmayan ömrü..

Sizler ancak şimdi görüyorsunuz,
Duyuyorsunuz bizleri,
Oysa bizler hep vardık..
Isimsiz kahramanlardık..
Yaşarken duymadı kimse sesimizi..
Ben ölmüşüm arkadaş ;
Şimdi bu ah, ah lar da neyin nesi !..
Varın gidin, yetişin yetişebilirseniz,
Sarabilirseniz sarın yarimin acısını..
Dindirebilirseniz, dindirin evladımın yürek yangınını,
Silebilirseniz, silin anamın, babamın gözünün yaşını..
Hadi getirebiliyorsanız beni, getirin gittiğim yerden..

Can gitmiş, canan gitmiş,
Iş, işten çoktan geçmiş..
Hadi getirin kardeşim,
Ahmet`i, Mehmet`i ve diğerlerini..
Biz ölmüşüz arkadaş!..
Ekmeğimizin davasında..
Bir değil, on değil..
Yüzlercemiz..
Ardımızda kalan tek miras,
Kos kocaman bir yas..

Yazan: Gönül Cesli