BİR VARDI BİR YOKTU
Soğuktu, çok soğuk hem de
Bir vardı bir yoktu acı Öylesine derin ve ıssız Son demleriydi adamın Ve içinde tarifsiz bir sızı. Bir vardı bir yoktu acı… Delikti cebi Kapkara üstü başı Ya pür-i pak alnı, Hissetti en derinden Belli ki gelmişti sırası, El verdi, umut verdi Can dostlarına. Ne sırasıydı gamın Ne de vaktiydi sızlanmanın Belliydi işte; Sonun başlangıcı, Bir ömür kadar uzun Ya da göz açıp kapayana Kadar geçen zaman… Son birkaç kelime karaladı avucuna Son bir veda Son bir hatıra evladına, Mecalsiz ve kifayetsiz Ölüm beklemez Haydi, dedi Savayım sıramı Belli ki, Rabbim özledi beni. Son bir nefes Son bir dua, Bir vardı bir yoktu acı Ruhu öylesine hafif Öylesine hafif bir sancı Ya, dipsiz karanlık Kara, kapkara bir delik Hep de öyle olmadı mı… |
yüreğine sağlık ablam