YALNIZIM...
Limanda kendi haline bırakılmış,
Tekneler vardır ya! İşte ben, O Tekneler gibi, Sadece dalgalara bakıyorum. Öylesine dalgın... dalgın. Hani yapraklarını dökmüş, Kuşlarsız kalmış ağaçlar vardır ya! Onlar nasıl yalnızsa , Sanki ben de öyleyim şimdi. Hele dağlar vardır,karları erimiş , Çaya karışıp su olmuş. Aynıyım ben de. Onlar gibi çorak kalmışım. Üşüyorum. Bulutsuz kararan gökyüzünün, Sessizliği var üzerimde. Öylesine mahsun terkedilmişliğim. Ve sensizim...bu hüsran akşamlarının, Terkedilmiş notalarında. Ve ben bu akşam... Yine, yalnızlık türküsünü söylüyorum... Sabahı bekleyen,sessiz akşamların, Uğultusu kulaklarımda. Ve bazende, Elemli şarkılar çalıyor. Duyuyorum... Öylesine dalan gözlerim, Uzaklarda kalmış. Göremezken yıldızların pırıltısını... Ve oracıkta , Terkedilmişliğimin, Ve... Yalnızlığımın noktasından, Vurulmışluğum... Ruhuma çöken sensizliğim, Bakışlarımda kilitlenmişliğin anahtarı, Biliyorum ki...Geleceğin andır. |
Bu bir lisan-ı hafidir ki ruha dolmakta
Kızıl havaları seyret ki akşam olmakta
Dizeleri geldi aklıma bir an, şiir güzeldi, tebrikler...