DUYUN BENİKaranlık bir dehliz uçsuz bucaksız Göremiyorum burnumun ucunu Göremiyorum arkadaşlarımı kaderdaşlarımı Benim gibi diri diri toprağa gömülen Bir ekmek parasına Her gelişim Ocağa Ölüme bir adım daha yaklaşmamdı biliyorum Her bir beklenmedik kaza Korkumdu dağlarca haykırışımdı içimden Feryadımdı Söyleyemediğim Anama babama Karıma çocuklarıma Ve işte korktuğum an Korkunç bir patlama Nefes alamıyorum sönüyor elimdeki ışığım Ah Anacığım Ah Babacığım Oyy Sevgili Karıcığım çocuklarım Sabah erkenden yüzünü göremeden bıraktıklarım Elveda sevdiklerim Kömür kokulu ekmek getiremeyeceğim bundan böyle sizlere Kucaklayamayacağım artık sizi olanca sevgimle Basamayacağım bağrıma Anacığım babacığım Haram para yedirtmediğiniz için Teşekkür ederim yüreğinize Ben gidiyorum ölüyorum ben ö lü yo rum Karım çocuklarım emanet olsun sizlere Kolu yırtık siyah gömleğimin cebine bak Karıcığım 200 lira bulacaksın orada Zor günler için Sevdiğimi seni hiç söyleyemedim değil mi Seni seviyorum karıcığım Bir de sevgili çocuklarım Sizlere de bir diyeceğim var Okumalısınız okuyun ki Hesabını sorun bu haksızlıkların Sizleri de seviyorum evlâtlarım En üzüldüğüm Sizlere aydın bir gelecek bırakamadığım Özür diliyorum sizlerden bağışlayın beni Duyun beni Sevginiz yüreğimde gidiyorum ben Alnım açık başım dik gidiyorum ölüme Terim nefesim karışıyor kömüre Unutmayın beni unutmayın ölümüne Nur BENLİOĞLU // 15. 05. 2014 - İZMİR |
Gönül dolusu Kutlarım...
............................................ Saygı ve Selamlar.