Burası Soma
Burası Soma !
Burası Soma ! Kimisi babaya kimisi eşe Kimisi en kötü dosta kardeşe Hasret olsalar da,birazcık neşe En büyük mülküydü belki onların Fakirlik zengini somalıların. Kimisi beklerdi baba olmayı İçinde ederdi, hep bu duayı Allah kahreylesin böyle Soma’yı ! Babanın aklında çocuğu varken Çocuğun yüreği baba söylerken Anneler eline alıp göz yaşı Çalışıp kaldırdı toprağı taşı Babalar omuza koyarak başı Evlatın dertinden yaşarken öldü Anneler tabuta koşarken öldü Şerefle yaşamak kolay mı öyle Ezeli böyleydi, sonu da böyle Kim para kazansa alın teriyle Kömür karası tek yüzünde kara Canının ederi kırk yedi lira Nurlu gündüzleri zulmet geceydi Gündüzler onlara hep bilmeceydi Ruhları şad olup murata erdi Kavuştu tükenmez cennet nuruna Allah cennet verir dürüst kuluna Senin ocağının sıcağı kömür Benim yüregimde yara bir ömür Neyim var hepsini ye bitir sömür Bizi yer bitirir bu derin koma Burası mezardır burası Soma Yazar : Abdullazadə Orxan |
Beğeni ile okuduğum,
mana ve anlam bakımından,
her satırında ayrı bir anlam ifade eden,
tek kelime ile muhteşem bir şiir.
Saygı ve sevgi selamlarım ile