Soma Depremine..
Soma’ dan çıkan gazla doldu içimiz
siyah ağladı gündüzler söndü şapka lambaları... ve bir çocuğun kirli yüzüne dokunamadığı babası gömülmek için çıktı yeryüzüne... kışın köründe üşüyene can veren bir baba ebediyen üşüyen bir beden oldu az önce... ısındık sanıyoruz içimizde buz kalıplarıyla kar yağsa sönmez alevleri o maden ekmeğinin ölse bir beden oracıkta orası karbonmonoksiit orası kazma kürek orası emek bazen kararmış ekmek ve bazen bir mezar orası... herkes güzel ölmez böyle ve herkes üç kuruşa yaşamaz haysiyetle! ısınmıyor artık hiç bir soba kış bitti lakin donuyor içimiz şimdilerde daha çok üşüyor sobayı bilen yürekler! ve kışın köründe üşüyene can veren bir baba ebediyen üşüyen bir beden oldu az önce... mhmt.krtl |