Madencilerimiz ( Unutulanlar )Ölmeden toprak altında yaşamak onlara münhasır Onlar yerin altına ölmeden gömülenler gönderilenler Bir kap aş,bir çocuğunun başı eğilmesin diye Ömrünü toprağa emanet edenler Onlar Yani kardeşlerimiz Yani unutulan madenci emekçilerimiz Onlar Kendini mahveden bir avuç yürek sahibi Yaşamın en ücra köşesinde kazma kürek sallıyordular Ve onlar varken Yaşıyorken hayatta Hiç olmadılar aslında Çünkü; Hepsi unutuldular yarınlar için Dudaklarında türküler söylediler çoğu zaman İyi bir hayat türküsü Ama onlar için hep aynıydı yaşam denen masal Adı; Ölmeden toprakta yaşayanlar Onlar bahar nedir bilmeyen Kışı ise hep yaşayanlardı Onlar için güneş hep ay ışığı Onlar için yıldız topraktı Onlar için yaşam karaydı Yaşam onlar için aştı Yaşamadan unuttuklarımızdı onlar Görmeden acı yaşamlarını bildiklerimizdi Ama kayıpları yaşamadan Hatırlayamadık hiç birimiz Şimdi ne fayda haykırışlarımız El uzatmak isteyişlerimiz Hepsi gittiler işte Ve yine unutulacaklar zamanın gölgesinde Mehmet Aküzüm |
S arın yaralarımızı tüm Türkiye ağlıyor
O rada ki hepsi amcam abim kardeşim benim
M adencilerin ölümü yüreğimi dağlıyor
A ğlayan yüreğimin sızısı geçmiyor benim
Özlem Demirkaya &*.*&
15.05.2014 / 10:00