Bana babamı anlat hiç unutturma anne Dinlerken gurur duyup, kabarsın göğsüm yine Omzunda Azrail’le nasıl çalışmak aman De ki mavi gözleri kapkaraydı her zaman Öldüğünde küçüktün, O da gencecik fidan
Bahar ayında ölüm kol gezmiş hane hane Yer altı cehennemse üstü hepten virane Ya Rabb! Bu ne ızdrab hem de yüzlerce kurban Bir esip gürlemede ömrü edince ziyan Mahşeri anımsattı kalplerde kopan tufan
Ağıtın yanık izi, dimağda deste deste Asrın yüz karasıymış meğerse malûm sene Yerin kaç kat altında bi-çare onca insan Yandılar, yakıldılar vah ki duymadı cihan Ölmese de öldüler akın edince duman.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
_DUMAN_ şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
_DUMAN_ şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
tebrikler