DOLUNAYDI!Dönüşümdü! Özüme dönüşümdü, Samsa’dan farklı! Kiralıktı sanki bedenim. Bendim benden gidenim. Elma düştüğünde tepeme, Ezilen sendin içimde. Böcek ruhumun kanaması, Her nötronun, protona çıkması, Atomu parçaladı! Karabasan kalktı, Ben fırladı, silkindi, şaha kalktı! Senden ıradı. Kafka kalemi bıraktı. Sola kaydı. Zincirin kırık halkalarından türemiş, Efsane müziğin eşliğinde, Tango yaptı. Belini kavrayan eli aradı, Parmaklarını araladı, “Gel” demenin istenci, Özgürlüğüne belendi kendinci! Beden yaydı, Ruh taydı, Gece vuslatı sardı, Toprak kaydı, Dolunaydı! Kendine dönüşümü benin, “Vay anam vayy!”/dı. akkan |
kendi iç dünyasıyla bir sohbet gibiydi.
tebrik ederim