# ÜŞÜYORUM BE ANNE #
Çocukken hastalanırdım hep gece yarıları
Kan ter içinde uyanırdım uykudan Hatırladığım hayal meyal düşler olurdu Ellerim tutmaz gözlerim görmez olurdu kimi an Boğazımda düğüm düğüm olurdu birşey Yemek yiyemez su içemezdim Yediğim yemeklerin ne tadı vardı ne tuzu zaten Hep uyumak isterdim Gece yarısı kabuslarına kalkmadan! Sabaha kadar başucumda otururdu annem Sık sık elini başıma koyar ateşime bakardı Alnıma koyduğu ıslak bezlere hep sitemkardım Koyma be anne çok üşüyorum! Dudaklarımı bile açamazdım iki lokma için Bir yudum çay bile içemezdim Annem yine yanımdaydı,başucumda Bir fincan sıcak çay iki lokmayla İşte yine öyleyim bu aralar Kan ter içinde uykularım Kalbim yangın yeri Ne tadı var yemeğin ne tuzu Büsbütün hastalandım be anne! Günden güne kötüleşiyorum sanki Başucumda da yoksun bu defa iki ıslak bezle Eskiden en çok on gün yatardım geçerdi Şimdi kaç on gün geçti hatırlamıyorum Bir ilaç verirdin sen bana;ateşim düşerdi,hem yemekte yerdim (Amma tatlı gelirdi iyileştikten sonra çikolata) Şimdi büsbütün hastalandım be anne! Bununda bi ilacı yok mu? |
anneye dair yazılan yazılar her zaman çok güzel oluyor..
bu şiirde onlardan bir tanesi ..
tebrik ederim bu güzel yüreği
saygılaırmla..