SESSİZ SES
Korkudan mıdır nedir ona seslenmemiştim
Şükretmiştim Allah’a bahşettikçe nefesi Bu kadar duygulanıp böyle hislenmemiştim Ruhumu harap eden ölümün sessiz sesi Canımın ortasına ince çizgi çizdiler Şimdiden korkusuna kapıldık mateminin Gözlerimin önünde hayal meyal gezdiler Kalkış zamanı belli değil sessiz geminin Gülizarda gül ana, açan O, solanda O İsyana düştü sanma dildeki niyetinden Elbette veren de O, alacak olan da O Sorgu sual edilmez himmet ve hikmetinden Ömür denilen süre iki nefes arası, Aklın ile ara bul nerde ise noksanlık Yeter ki olunmasın mülkiyet maskarası Her canlı ölümlüdür baki kalan insanlık İbrahim COŞAR |