yeniden doğalım aşkailiklerken geceyi gözlerime iltica yüreğimde yıldızlar söner tek tek gece ıslak ruhum firari bedenim öksüz yatağım soğuk üşüyorum üşüdükçe düşüyorum derinliğine bilmiyorum kaç mavi daha intihar edecek bekleyişlerimde kaç sefere kaç sefer daha binecek gri sevişmelerime gel artık ateşten kanatlarınla derinliklerime süzülerek alev alev yanan saçlarını tenime savurarak gel gel ki aşk diye kızılından öptüğüm şarabım her yudumunda sen diye sarıldığım rüzgarım içimde kopan bütün fırtınalarda kuytularına sığındığım limanım ol yangınım nefesim sesim ve sessizliğim ol gelişinle sancılansın yosun tutmuş iltica yüreğim her dokunuşunda titresin çağlasın tenim çözsün düğmelerini gece yıldızlar dolansın kısrak yelesi saçlarında kıvrımlarında dans etsin arsız nefesim ve kuytularında zaman dursun ve biz yeniden doğalım aşka İlhan Aşıcı |
Yüreğinize, emeğinize sağlık
Saygılarımla